Birkaç Blog Hikayesi

Buralar eskiden hep dutluktu. Sonra taze çiçeğe konan kelebekler gibi, gelenler bir üşüştüler ki; sorma gitsin.
Tabi her güzel şeyin sonu geldiği gibi, gidenler gitti, kalan sağlarla artık burada başbaşayız. Neler yazmışız, çizmişiz haydi birlikte okuyalım. Bakalım neler varmış...

tio yazar
sormuşlar söyledim etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster
sormuşlar söyledim etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster

Size ne, ibrahimcim beni çok mutlu ediyor

4 yorum:

eX
sevgililerim de demezdi böyle bişi... yeni sevgilimin ve potansiyel sevgili aday adaylarımdan da söyleyen çıkacağını sanmıyorum... nerdeee egosu sürünen kızlar hiç denkgelmez ki bana. hepsinin bir yeri kalkıktır. inadına demezler ,yine demezler...

bunu bizzat ben kendime söylüyorum. sebebi de yazdıklarım. blogda neşeli şeyler yazmayı, hafiften taşlamayı seviyorum. ama saygıda kusur etmemeye de çalışıyorum. yani işin dozunu bilerek kaçırıyorsam o da bir yere kadar. inanıyorum ki sanal da olsa şu alemde kimsenin kimsenin keyfini kaçırmaya hakkı yok.
kimileri enini uzun tut, kimileri yazının boyunu kısa tut dese de.. kimileri ay çokkk banal.. kimileri seni edepsiz diye ahlak polisi kesilse de sizlerle yazdıklarımı paylaşmayı seviyorum.

yazdıklarımız bir çeşit doyum, zihinsel orgazma yol açıyor belki. az edepsiz oldu ama insanın beğenilme duygusu en çok kendini beğenme ile tavan yapabiliyor. ben beni alkışlarsam alem yuhlasa da umursamam. Tehlikeli bir şey. Adrenalinle kafa bulma yöntemine benziyor.

nitekim kredi kartı düzenbazı elektronik hırsızları görüyorsunuz.. ben sıradan biri değilim diyor. bana herhangi bir suçlu gibi davranamazsınız diyor. yani devlet töreniyle assan adam razı çoktan. hepsi özel statü istiyor neredeyse. okumuş katillerimiz bile birer dexter olma hayali kuruyor.
Sıradan olmak hiçkimseyi kesmiyor. Oysa sıradanlıkta müthiş bir şey. Aşağıya da yukarıdakilere de küfredebilirsin kolayca. Herkes EN olacak. Peki sağlıklı bir durum mu bu. Evet. egosuz insan olmaz ama ego da bir yere kadar tabi ki.

Bir kız arkadaşım, terkeden ben olmalıydım diye trip yapmıştı kulakları çınlasın. Onun için ayrılmak önemsizdi ama terkedilmek koyuyordu.

Eleştirilere de saygı duyuyorum, bir yere kadar ama ondan sonra iş kantarın topuzunu kaçırmaya geldi mi onlara da her blog yazarının demesi gereken şu kibar cümleyi söylüyorum. çünkü niçin yazıyorsun sorusunun cevabı insanın kendi iç dünyasında gizlidir.
Ve şu cevap açıklama yapmaya çalışmaktan çok daha basittir:
-Size ne... ibrahim'cim beni mutlu ediyor...
biz çok sevişiyoruz onunla...











eX
sevgililerim de demezdi böyle bişi... yeni sevgilimin ve potansiyel sevgili aday adaylarımdan da söyleyen çıkacağını sanmıyorum... nerdeee egosu sürünen kızlar hiç denkgelmez ki bana. hepsinin bir yeri kalkıktır. inadına demezler ,yine demezler...

bunu bizzat ben kendime söylüyorum. sebebi de yazdıklarım. blogda neşeli şeyler yazmayı, hafiften taşlamayı seviyorum. ama saygıda kusur etmemeye de çalışıyorum. yani işin dozunu bilerek kaçırıyorsam o da bir yere kadar. inanıyorum ki sanal da olsa şu alemde kimsenin kimsenin keyfini kaçırmaya hakkı yok.
kimileri enini uzun tut, kimileri yazının boyunu kısa tut dese de.. kimileri ay çokkk banal.. kimileri seni edepsiz diye ahlak polisi kesilse de sizlerle yazdıklarımı paylaşmayı seviyorum.

yazdıklarımız bir çeşit doyum, zihinsel orgazma yol açıyor belki. az edepsiz oldu ama insanın beğenilme duygusu en çok kendini beğenme ile tavan yapabiliyor. ben beni alkışlarsam alem yuhlasa da umursamam. Tehlikeli bir şey. Adrenalinle kafa bulma yöntemine benziyor.

nitekim kredi kartı düzenbazı elektronik hırsızları görüyorsunuz.. ben sıradan biri değilim diyor. bana herhangi bir suçlu gibi davranamazsınız diyor. yani devlet töreniyle assan adam razı çoktan. hepsi özel statü istiyor neredeyse. okumuş katillerimiz bile birer dexter olma hayali kuruyor.
Sıradan olmak hiçkimseyi kesmiyor. Oysa sıradanlıkta müthiş bir şey. Aşağıya da yukarıdakilere de küfredebilirsin kolayca. Herkes EN olacak. Peki sağlıklı bir durum mu bu. Evet. egosuz insan olmaz ama ego da bir yere kadar tabi ki.

Bir kız arkadaşım, terkeden ben olmalıydım diye trip yapmıştı kulakları çınlasın. Onun için ayrılmak önemsizdi ama terkedilmek koyuyordu.

Eleştirilere de saygı duyuyorum, bir yere kadar ama ondan sonra iş kantarın topuzunu kaçırmaya geldi mi onlara da her blog yazarının demesi gereken şu kibar cümleyi söylüyorum. çünkü niçin yazıyorsun sorusunun cevabı insanın kendi iç dünyasında gizlidir.
Ve şu cevap açıklama yapmaya çalışmaktan çok daha basittir:
-Size ne... ibrahim'cim beni mutlu ediyor...
biz çok sevişiyoruz onunla...










Çok okunan yazılar