Bugünkü şansınız :

  • ne çok şey hatırlıyorum geçmişe dair: çoktan tarihi eser olmuşum ama benim bundan haberim yok
    05/03/2010 - 0 Yorum

Ortada kuyu var yandan geç

:

Neden bilmem bazı insanlarla orta ya da ortak noktada buluşmak mümkün değildir.
Belki de bu bizim toplumdan kaynaklanıyor. Tartışmayı seviyoruz ya da tek iletişim yöntemimiz.
Adı ne olursa olsun eş, dost, arkadaş sevgili yok anacım yok ortası yok bunun sen bir adım beriye gelsen diğeri bir adım geri gider. Bu ülkede ortak akıl ve orta yolda buluşmak mümkün değil.
Yazar :
Bu yazıyı paylaş: :

0 yorum:

Yorum Gönder

Buraya yorum yazabilirsiniz. Niye yazmıyorsunuz?

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.

Kaydol: Kayıt Yorumları (Atom)
  • Hamama giren terlermiş
    04/01/2010 - 0 Yorum
    Sıcak su... Güzel oluyor şahsen şu yaz gününde bile. İnsanı yumuşatıyor. Keseyi bastıkça kirleri daha bir kolay çıkıyor insan bedeninin. Ruhu? Daha onu keselemedik. Zaten o biraz zor ama çıkmayan canda umut vardır derler. Ümidvarız... Hamama gittik gitmesine de, pişmanlığım yoktur. Güzel yer neme lazım. Deniz de o kadar uzağında değil. .....Termal Resort diyorlar namına. Yani yıldızlı turistik tesislerden bir eksiği yok. Bir elin yağda bir elin balda. Tek sorun hava sıcak, su sıcak. Gerçi sen soğuk aradın da bulamadın mı? Var tabi... SPA’sı da güzel. Müşterileri de. Ben dedecik…
  • Üçüncü sayfadan ölmek veya...
    04/02/2011 - 0 Yorum
    Defne'yi kaybettik. "Defne" diyorum çünkü sıcak, sempatik tavırlarıyla o hepimiz için bizim "Defne"miz olmuştu. Yarışma öncesinden ki; ben kendisini ve yarışmayı izleMEyenlerdenim. Hakkında bir şeyler yazıldı, öncelikle elbirliği etmişçesine değerli basınımız güzel şeyler söyledi yazdı. Ölüm biçimi pek hoş olmasa da "hangisi güzel ki" bir şeyleri örtme çabası altına girdi. Hatta "arkadaşının babası" ünlü bir yazarımız oldukça hoş şeyler yazdı. Belki acılı ailesinin acısı öfkeye döner de bizim oğlana bir şey derler mi? diye kaygı duydu. Bilemeyiz. Öncelikle "Defne" ya da bir…
  • inleyen nağmeler
    23/08/2009 - 0 Yorum
    şu insan ruhu bir alem. sanki bir tiyatro sahnesi kurulu içimizde. örneğin mesela:p bana öyle geliyor ki gülmekle ağlamak kapı komşusu veya kardeş. bu tiyatral ikili aynı kapıya çıkmasa bile ruh ve bedende aynı merkezden çıkıyor gibiler. araştırsalar büyük olasılıkla bir tek gen bulunacak. ağlama ve gülme geni.. ya da kesdirmeden ifadesiyle //tiyatro// geni. boş konuşuyorsun dediğinizi duyar gibiyim. doldururuz sorun değil. söylediklerimin bilimsel bir iddiası yok zaten. sadece yine bana öyle geliyor ki (yine gelemez mi?) bu iş böyle. bir çok insan sinirinden gülmez mi, gülerken…