Almak ve vermek üzerine

Hayatta her şey biraz almak biraz da vermek üzerinedir. Nefes alırsınız nefes verirsiniz. Su, ekmek alır para verirsiniz. Can alır, can verirsiniz. 

Hiç bir şey bedelsiz değildir. Emek verir, ücret alırsınız. Değer verir, değer alırsınız. Sevgi verir sevgi alırsınız.

Almazsınız ya da. İş manevi anlamda verdiklerinize gelince onlar her zaman maddi şeyler gibi olmaz. Tıpkı veresiye verip para kaptırdığınız gibi değer verdiğiniz insanlar o değeri hak etmezler ve siz verdiğinizle kalırsınız. İşte tam o yüzden belki "denize at" denilmiştir. Çünkü onlar bilmese de bu değeri bir bilen elbette vardır.

Yine ömrünüzde en değerli şeylerden olan zamanı verir karşılığında bir şeyler alırsınız. Bu bazen bir keyif, bazen bir bilgi, kültür ve eğitim olarak size döner. Bazen de zamanı harcadığınız, öldürdüğünüzle kalırsınız.

O zamanı bazen en olmadık yerlerde boşu boşuna harcadığınızı düşünürsünüz gün gelir. Ya da zaman geçer, şapkayı önünüze koyarsınız. Şöyle geçip giden anlara, yıllara bir bakar "ulan ben ne b.k yedim" der hayıflanırsınız. Ama her zaman ki gibi "giden gelse mezardan dedem gelir"

Bazen de aldıklarınıza bakarsınız. Kimi zaman mal mülk şan şöhrettir insanlar için bu ve onları mutlu eder. Kimi zaman insan biriktirmişsinizdir. Güzel dostlar, dostluklar edinmişsinizdir. Yine mutlu olursunuz. Olsun varsın dersiniz. Feda olsun...

Kimi zaman da harcadığınız zamanın kıymetini bilmediğinizi düşünür. Verdiğiniz emeğin boşa gittiği kaygısına kapılırsınız. Şarkıdaki gibi "değmezmiş" dediğiniz anlar olur. Ancak pişmanlık insanoğlunun çok sıkça yaşadığı bir şeydir ve en işe yaramaz kelimelerden birisi de "keşke"dir.

Keşke'leriniz az olsun bir ömür boyu ve aldıklarınız verdiklerinize, kazandıklarınız kaybettiklerinize değsin...

Sağlıcakla mutlu huzurlu yaşayın bir ömür sevdiklerinizle ve sizi gerçekten sevenlerinizle.