Yürek burkan bir UMUT

Beni bilenler bilir, aslında sinemayı çok severim, ama kendimi yetkin görmediğimden pek o konuda yazmam. Sinema filmini sinemada seyretmeyi ise haliyle herkes gibi daha çok severim. Ama bu her zaman mümkün olmuyor. Bazen "DVD keyfi" diye kendimi kandırıyorum. Nadiren de olsa PC başında film izlediğim oluyor.

İşte bunlardan biri de "UMUT" 2009 yapımı bir film bildiğim kadarıyla. 7- 8 ay kadar olmuş vizyona gireli. Ben ise ne yazık ki, yeni izleyebildim. Diyebilirim ki "Babam ve Oğlum"dan sonra ADAM gibi ağladığım ikinci film oldu "UMUT"

Ben filmi izlediğimde azıcık oyuncuların yüzünde bir soğukluk hissetmiştim. Filmde öyle sahneler var ki. "Eee tamam işte klasik bir sahne ve mutlu son" Sıradan bir öykü diyesiniz geliyor. Oyuncularda bir "bitse de gitsek" havası seziyorsunuz. Oysa onlar daha fazla canımızı yakmaktan kaçınmışlar sanki.

Filmin can alıcı noktası bir tek cümlede gizli "Sevdiğiniz için neleri feda edebilirsiniz?" Hele o sevdiğiniz "evladınızsa". Hepiniz kolayca "herşeyimi" diyebilirsiniz. Bence bunu demeden önce,  filmi izlemeyi deneyin...

Not: Filme emek veren, oyuncusundan, senaristinden yönetmenine herkesi kutluyorum. Ayrıca "kalbim" olduğu için son sahnede küçük "UMUT" u Babam ve oğlum'da  Çetin TEKİNDOR'un "Sadıkkkkk" dediği gibi yürek parçalar bir şekilde ağlatmadıkları için teşekkür ederim.

Ayrıntılı bilgi ve fragman için tıklayın : http://www.umutfilm.com/