İş icabı gezdiğim Anadolu'dan Trakya'ya uzanan İstanbul yollarında birçok şeyi bir arada yaptığımdan yorgun düşerim genelde. Giderken derli toplu olsam da dönüşlerde iyice dağılırım. Saçım, üstüm başım toplanmaya muhtaç halde olur...
Dönüşlerde ise tam bir yurdum insanıyımdır. Uyku basar, yorgun argın başımı koltuğa uzatır yatarım. Az çok horlarım, top atlasalar hatta öpseler duymaz bir haldeyimdir. Bu halimi bildiğimden de otobüste mümkünse arka sıralardan bir yer alırım ve yanım boş olursa oteldeymişçesine keyifli bir yolculuk yaparım. Tabi bu her zaman mümkün olmaz.
Bu kez biraz erken başladım yurdum insanı olmaya. Programımızda Cebit’de olduğundan daha fazla yormayayım kendimi dedim. Bir kaç da eş, dost, akraba ziyareti vardı geciken. Üstelik hepsi önceden planlanıp, yeterince ertelenmişti ve bu hafta sonuna sığacak diye daha da seri hareket etmem gerekiyordu. Pazartesi mesaiden önce herşey halledilmeliydi.
İyi ki bir paparazzi blogger görmedi beni.Tam bir yurdum insanıydım çünkü. Eşyalarımı üst raflara koydum. Laptopunu kayışından eşek sırtına yük bağlar gibi üst raflara bağlayan bir adam görürseniz otobüste bilin ki o bendenizimdir.
Diğer paketlerimizi de yerleştirdik. Şimdi minik çantamı elimde tutmak yerine kotumun kemerini gevşettim. Varlığım varlığına armağan olsun diyecek başka şeylerim olduğundan hem çantamı hem onları koruyabilirim düşüncesiyle kemerin tokasına iliştirdim çantamın halkasını ve bu adam kemeri niye çözüyor diyen meraklı gözlere aldırmadan topladım yine kemerimi ve iyice yatırıp koltuğumu uzandım arkama.
Nike'larımı üzerine özenle basarak yumurta topuk kıvamına getirip çoraplarımı da havalandırmayı ihmal etmedim.. Şükür kokmuyorlardı böylece otobüste kimyasal gaz saldırısı sanılma riski de kalmadı.
Otobüs şoförünün yaz sıcağında insanı grip yapacak kadar klimayı açma ihtimaline karşı ceketimi kollarını tersten giyecek şekilde hazırladım. Ha bakın. Otobüste ceketini deli gömleği giyer gibi giyip uzanmış bir adam görürseniz o da benimdir. Artık uyku moduna girebilirdim... Uyudum da. Bir dinlenme tesisi molası, vapurda çay ve kaşarlı tost'u saymazsak pek anımsadığım bir şey de yok hani.
Otobüsten inerken, minibüs şoförlerine, trafik çilesine ve bir türlü alışamadığım o yüzden hep kendime tembih edip durduğum olası her türlü müteşebbis geçirmelerine karşı hazır ve nazır olarak adımlarımı özenle atıyordum.
İnince durdum. Eğilip taşını toprağını, asfaltını öpüp, okşayıp, elleyip, bıraktığım gibi duruyor mu diye kontrol etmek yerine, ellerimi belime koydum. Tam bir dünya kupasına gidememiş Fatih Terim edasıyla kollarımı açıp "Ya ben İstanbul'u alırım ya İstanbul beniii" deyip, rutin olduğu üzre besmeleyle servis aracına bindim.
İnince durdum. Eğilip taşını toprağını, asfaltını öpüp, okşayıp, elleyip, bıraktığım gibi duruyor mu diye kontrol etmek yerine, ellerimi belime koydum. Tam bir dünya kupasına gidememiş Fatih Terim edasıyla kollarımı açıp "Ya ben İstanbul'u alırım ya İstanbul beniii" deyip, rutin olduğu üzre besmeleyle servis aracına bindim.
İnerken beni kim gördü, kim görmedi. Eskiden kafaya taktığımın aksine nüfusu hakkında yeterli bilgiye bizzat parmaklarımla sayarak sahip olduğum güzelim İstanbul'umda, sanki ilk defa geliyormuşçasına, daha önce yaşadığım her anı unutarak ve her zamanki salaklığımla caddeleri, sokakları gezmeye başladım.
:)) içerik gidişat işlenir biçimi hakkında yorumlarm eskilerin aynı:) yazının samimi olması çok hoş olmuş...betimlemeler öyle bir ayrıntılı olmuş ki seni görmüş gibi olduk:P :)
YanıtlaSilŞimdi minik çantamı elimde tutmak yerine kotumun kemerini gevşettim.
YanıtlaSil:) bir miktar göbek var sanırsam:)
geleceğinizi haber verseydiniz keşke üstadım..
öpseler bile duymuyosan cidden tam bi yurdum insanıymışsın ibram abi:)
YanıtlaSilbi de yazıların nasıl bi etki bırakıyorsa şu 3. paragrafın başını 'bu kez erken boşaldım' diye okudum resmen :)
bi de (son:)) neremi neremi anketini bence etiketler kazanmalı hollandalı ibram bey:)
anlatım harika :)otobüs yolculuklarında gözüm arıyacak kesin :)
YanıtlaSilPeki kim kimi aldı ipraam?
YanıtlaSilDaha öncesini unuttun demek..Unutulur mu demiycem hayıır.Unutulur, unutturur bu güzellik insana herbişeyi :)
Bu arada anketine katılmıyorum.Birden fazla işaretlenmiyo dimi :)
İstanbul'da bir İbrahim...
YanıtlaSilGörmek ister miydim .. Bilmem ... Büyüsü bozulmasın...
Bugün gün arasında bankaya giderken veya iş çıkışında yürürken belki de yanyana geçişiriz, Eminönü'nde ya da metroda ya da Beyoğlu'nda ne bileyim belkide başka bir yerde...
Hoşgeldin İbrahim...
Yakınlarda bir yerlerde olduğunu bilmek nedense mutlu etti beni..
Sevgiler..
dbp: gören gözleriniz (kâlp gözü) dert görmesin efendim.
YanıtlaSilPİA: İstanbul trafiğini alt üst etmek istemedim efendim. Alt yapı sorununu çözsün hele bir yetkililer:)
victor van dort: derwish gibi adamsın yani. fikrin ne zikrin ne:)) nerenle okuyon bakim sen...
BigaripWomen: İstanbul (bizansın kızı) her zaman kazanır...
YanıtlaSilKybele F : Emnönü olabilir. Beyoğlu gündüzleri zor. Ama sen KÖYler civarında bulun. Ben pişt derim...