yeryüzünde aşkı öldürmeyin efendiler

Yılanı inine kadar kovalama! diye bir deyim var...
yapmamak lazım. çaresiz insan içine kapanır, insanlara güvenini kaybeder ve bir canlı ceset haline gelir. veya saldırganlaşır, başkalarına veya hiç bir şey yapamazsa kendi bedenine zarar verir.

küçücük bir fare bile eğer siz ona çıkış yolu bırakmamışsanız saldırabilir. iki insan kavga ederken güçlü olanın, elinde silahı olanın sürekli diğerini ezmesi aşağılaması, zayıf olana ve onun ailesine çevresine, menfaatlerine zarar vermesi; zayıf olanı şiddet kullanmaya, en kötü çareleri düşünmeye iter. nitekim intihar eylemleri çaresizlikten üretilmiş bir çaredir ortadoğuda.
hayat da böyle. kimi zaman bir geçim sıkıntısı, kimi zaman aşk acısı, kimi zaman aile içi geçimsizlikler, iş dünyasının acımasızlığı, devlet bürokrasisinin tıkanan çarkları bu dişliler arasında mücadele gücünü yitiren insanları bunalıma sürükler.
bu yüzden devlet tıkır tıkır işlemeli, sosyal devlet zorda kalanları korumalı, işsizliğe yoksulluğa karşı ciddi önlemler almalı ve bu yüzden ayrılıklar kansız bıçaksız olmalıdır aşklarda.
komşunuz işsiz mi kaldı; onu siz de kollamalısınız. gücünüz yeten biriyle mi kavgaya tutuştunuz; şiddet kullanmaktan uzak durmalısınız. sevgilinizi mi terkettiniz, bunu adam gibi yapmalısınız. sizi mi terkettiler, boş vermelisiniz. yeter ki sevgi, insanlık ve aşk ölüp, tükenmesin yeryüzünde.
insan bünyesi tahmin ettiğimizden daha güçlüdür. direnebileceği şeyler tahminimizden daha fazladır. yeter ki akıl ve ruh sağlığı zarar görmesin. işkence ister fiziksel ister psikolojik olsun. ister devlet eliyle yapılsın ister çeteler veya fertler uygulasın insanlık suçudur.

insan sevdiğinin canını yakmamalıdır. ayrılıklardan sonra yaraları taze tutmamalı, deşip kanatmamalıdır. çünkü yüreğinde sevdiğini öldüremeyen, kendi yüreğini öldürür.
sevip ayrıldığınız bir kalbi bir daha insanları sevmeye, güvenmeye ve aşka tövbe dedirtmeye kısaca "yeryüzünde aşkı öldürmeye" hakkınız yoktur.

Yılanı inine kadar kovalama! diye bir deyim var...
yapmamak lazım. çaresiz insan içine kapanır, insanlara güvenini kaybeder ve bir canlı ceset haline gelir. veya saldırganlaşır, başkalarına veya hiç bir şey yapamazsa kendi bedenine zarar verir.

küçücük bir fare bile eğer siz ona çıkış yolu bırakmamışsanız saldırabilir. iki insan kavga ederken güçlü olanın, elinde silahı olanın sürekli diğerini ezmesi aşağılaması, zayıf olana ve onun ailesine çevresine, menfaatlerine zarar vermesi; zayıf olanı şiddet kullanmaya, en kötü çareleri düşünmeye iter. nitekim intihar eylemleri çaresizlikten üretilmiş bir çaredir ortadoğuda.
hayat da böyle. kimi zaman bir geçim sıkıntısı, kimi zaman aşk acısı, kimi zaman aile içi geçimsizlikler, iş dünyasının acımasızlığı, devlet bürokrasisinin tıkanan çarkları bu dişliler arasında mücadele gücünü yitiren insanları bunalıma sürükler.
bu yüzden devlet tıkır tıkır işlemeli, sosyal devlet zorda kalanları korumalı, işsizliğe yoksulluğa karşı ciddi önlemler almalı ve bu yüzden ayrılıklar kansız bıçaksız olmalıdır aşklarda.
komşunuz işsiz mi kaldı; onu siz de kollamalısınız. gücünüz yeten biriyle mi kavgaya tutuştunuz; şiddet kullanmaktan uzak durmalısınız. sevgilinizi mi terkettiniz, bunu adam gibi yapmalısınız. sizi mi terkettiler, boş vermelisiniz. yeter ki sevgi, insanlık ve aşk ölüp, tükenmesin yeryüzünde.
insan bünyesi tahmin ettiğimizden daha güçlüdür. direnebileceği şeyler tahminimizden daha fazladır. yeter ki akıl ve ruh sağlığı zarar görmesin. işkence ister fiziksel ister psikolojik olsun. ister devlet eliyle yapılsın ister çeteler veya fertler uygulasın insanlık suçudur.

insan sevdiğinin canını yakmamalıdır. ayrılıklardan sonra yaraları taze tutmamalı, deşip kanatmamalıdır. çünkü yüreğinde sevdiğini öldüremeyen, kendi yüreğini öldürür.
sevip ayrıldığınız bir kalbi bir daha insanları sevmeye, güvenmeye ve aşka tövbe dedirtmeye kısaca "yeryüzünde aşkı öldürmeye" hakkınız yoktur.