Peygamberimi görmek istiyorum

Öyle düşte falan değil, aleni görmek istiyorum. Bir hristiyanın İsa'yı gördüğü kadar olsun en azından. Yok hayır, onu tanrılaştırmak gibi bir niyetim yok. Ne demişse inanıyorum, ne eksiğini ne  fazlasını istemiyorum, ama onu görmek istiyorum.

Biliyorum bir çok insan buna karşı çıkacak. Hele yüksek perdeden söylesem kimbilir neler diyecekler. Belki imanım sorgulanacak. Bu istek küfre yakın sayılacak. İslam dünyasında yıllardır resim ve fotoğrafa karşı olan bakış belli. O günün putperest arap toplumunda bunu anlamak mümkün olabilir. Neticede kendi hamurdan putunu yapıp, acıkınca yiyen bir toplumun eğilimlerinden bahsediyorduk.

Ama bugünün toplumunda vesikalık fotoğraf diye birşey var. Sanat fotoğrafları, portreler vb. bir çok şey. Biz Peygamberi (asv) gösteren bütün filmlerde kameraya odaklandık. Hep varlığı hissedilen ama görünmeyen oldu minyatürlerde bile ama o da bir insandı. Onu görenler oldu, onu üstün kılan aynı zamanda kul olmasıydı. Bizden biri, hayatın içinde nefes alan, yemek yiyip, su içen, saçı uzayan, traş olan içimizden biriydi. O yüzden Rasül'de bizim için güzel örnekler vardı. 

Evet aslolan onun yaşama dair öğretilerine tutunma gereği ama bir çok genç insan onu şeklen merak ettiler. Okudukları "Hilye-i Şerif"lerden öğrendikleri ile onu tanımaya çalıştılar. Bugün sorsak bir çok müslüman için Rasül "kısa saçlı, gür sakallı, başı sarıklı, heybetli" bir hayal kahramanı gibidir. Oysa onun hakkında bilgi sahibi olan gençler bir zamanlar "saçlarını ortadan ayırıp, omuzlarına düşürmeyi" eleştiri konusu yapan ebeveynlerine "Bu da sünnet" diyorlardı.

Hristiyanların İsa figürünü ve görüntüsünü nerden aldıkları, görsel kaynaklarının heykeller dışında ne olduğunu pek bilmiyorum ama Peygamberimizin şeklen görünüşünü anlatan "Hilye-i Şerif" kitaplarında göğsünde ve göbeğindeki kıllara kadar detay bellidir. Ne yapacaksın kılı tüyü, sen yaşamından örnekler alıp yaşasana diyebilir birçok insan. Ancak batıda gelişen "İslamofobi"nin bir argümanı olarak siz isteseniz de istemeseniz de bir "Muhammed" figürü zihinlere kazınıyor. Genelde karikatürler yoluyla çizilen bu görüntüde Rasül-i Ekrem (asv) "Terorist" kisvesiyle resmediliyor.

Oysa hristiyanlar için "İsa" son derece yakışıklı, hoş bir adamdır aynı zamanda. Belki de öyle değildi. Bizim elimizde ise efendimizin görüntüsü hakkında çok fazla kaynak var. Onu rüyada görmek büyük bir nimet olabilri ama günümüz teknolojisi ile artık bir robot resminin bir portresinin yapılması olası. Bence müslümanların peygamberlerini görmeye hakları var ve eğer siz bu hakkı onlara vermezseniz ne yazık ki yeni yetişen gençlerin günümüz teknolojisi ile internetten "Hristiyan ya da ateizm kaynaklı çizimlerden" bir zihinsel canlandırma yapması kaçınılmaz olacak.

Bugün karikatür olarak ortaya konan bu resimlerde "sünnet diyerek bırakılmış" sakallar ve sert mizaçlı ürkütücü resimler veren müslüman imajını (nette birkaç resme bakın) yıkmak yarın mümkün de olmayabilir. Çizgi filmlerden, karikatürlerden başlayıp yarın işte bu denilecek bir bilgisayar destekli resimin zihinlere kazınması önlemek isteyen müslüman önderlerin bu konuda fetvaları yeniden gözden geçirmeleri ve müslüman bilim adamları ve sanatçılardan oluşan bir ekibin Peygamberimizin bir robot resminin ya da hoş bir portresini oluşturması gerektiğini düşünüyorum.

Bence bunu iyi niyetinden şüphe duyacağımız yabancılar yapmadan ve nesillerimizin zihinlerine kazımadan önce, müslümanlar kendi peygamberinin resmini yapmalıdır. Hristiyan çocuklar resim defterine “İsa”nın resmini çiziyorlar mı okullarda bilmiyorum ama eğer çiziyorlarsa neden bizim çocuklarımız çizemesinler.

Yetmedi mi bu yasak.
Haydi artık biz "Peygamberimizi görmek istiyoruz"

İbrahim ORTAÇ