Hani şu GE ekleyerek heceleri böldüğümüz ilkokuldayken...
se ge ne ge ni gi se vi yo go ru gum diyerek gizli aşkımızı itiraf ettiğimiz.
Kuş dili...
Çok şey söylemek mümkün. Konuşamıyorum... demek bir bakıma. Gözlerime bak da anla hali. Ya gözlerden bile ıraksa insan...
Askerdeyim. Güneydoğulu bir arkadaş, okuma yazması yok mektup yazmamı istedi ailesine. Sanırım askerdeyken bir çocuğu doğmuş...
Oturduk bir akşam yazdık mektubu. Klasik anneme selam eder ellerinden öperim. Babama selam eder ellerinden öperim nakaratlarıyla süren bir mektup...
Yenidoğan bebek soruldu evdeki herkesten sonra... Ardından ne kadar adı konmuş büyük baş hayvan varsa... Sarı kız, çilli dana....
Mektup biterken bir ayrıntı atlanmıştı hatırlattım...
-Eee hani hanım? Eşini sorup selam etmedik???
-Ayıp dedi...
Dondum kaldım. Hanıma selam edilmez. O çocuklardan sarıkıza geçince arada kendisinin de halini hatırını sorduğumu bilir ve mutlu olur...
Yani Kadın mektupta bir ES miktarı vardı... Bugün düşünüyorum keşke mektupta kocaman boş bir kaç satır bıraksaydım çocuklarla sarıkız arasında... o asker eşi kendini dolu dolu bulsaydı..
Bir daha yazmam dedim. İkinci mektupta eşine mutlaka selam yazacağız dedim. Aksi halde bu mektubu yarım bırakırım dedim... O gece yazdık mektubu razı geldi. Ama bir daha bana mektup yazdırmadı..
Kuşlar dilsiz kaldı....
II
............... Sonra şairliğim nüksetti... Eski hastalık... Yazarlığım ardından...
Baskıdan hiç uzak olmadım. Okulda tarih hocam. 12 eylül, askerde üstlerim ve ne garip ki tüm sevdiklerim, sevildiklerim...
Öfkemi perdeledim. Sevdamı perdeledim. Sıkıntımı derdimi, perdeledim ama susmadım, küsmedim, kusmadım...
Sonra söylemeden söylemeyi, kelimelerin sihrini keşfettim. Anlam içre anlamı. Kelimelerin birbirine dokunurken çıkardığı seslerden üretilen farklı tınıları....
Böylece kuş dili...ni çözmeye, kuş dilince konuşmaya başladım...
Hani şu GE ekleyerek heceleri böldüğümüz ilkokuldayken...
se ge ne ge ni gi se vi yo go ru gum diyerek gizli aşkımızı itiraf ettiğimiz.
Kuş dili...
Çok şey söylemek mümkün. Konuşamıyorum... demek bir bakıma. Gözlerime bak da anla hali. Ya gözlerden bile ıraksa insan...
Askerdeyim. Güneydoğulu bir arkadaş, okuma yazması yok mektup yazmamı istedi ailesine. Sanırım askerdeyken bir çocuğu doğmuş...
Oturduk bir akşam yazdık mektubu. Klasik anneme selam eder ellerinden öperim. Babama selam eder ellerinden öperim nakaratlarıyla süren bir mektup...
Yenidoğan bebek soruldu evdeki herkesten sonra... Ardından ne kadar adı konmuş büyük baş hayvan varsa... Sarı kız, çilli dana....
Mektup biterken bir ayrıntı atlanmıştı hatırlattım...
-Eee hani hanım? Eşini sorup selam etmedik???
-Ayıp dedi...
Dondum kaldım. Hanıma selam edilmez. O çocuklardan sarıkıza geçince arada kendisinin de halini hatırını sorduğumu bilir ve mutlu olur...
Yani Kadın mektupta bir ES miktarı vardı... Bugün düşünüyorum keşke mektupta kocaman boş bir kaç satır bıraksaydım çocuklarla sarıkız arasında... o asker eşi kendini dolu dolu bulsaydı..
Bir daha yazmam dedim. İkinci mektupta eşine mutlaka selam yazacağız dedim. Aksi halde bu mektubu yarım bırakırım dedim... O gece yazdık mektubu razı geldi. Ama bir daha bana mektup yazdırmadı..
Kuşlar dilsiz kaldı....
II
............... Sonra şairliğim nüksetti... Eski hastalık... Yazarlığım ardından...
Baskıdan hiç uzak olmadım. Okulda tarih hocam. 12 eylül, askerde üstlerim ve ne garip ki tüm sevdiklerim, sevildiklerim...
Öfkemi perdeledim. Sevdamı perdeledim. Sıkıntımı derdimi, perdeledim ama susmadım, küsmedim, kusmadım...
Sonra söylemeden söylemeyi, kelimelerin sihrini keşfettim. Anlam içre anlamı. Kelimelerin birbirine dokunurken çıkardığı seslerden üretilen farklı tınıları....
Böylece kuş dili...ni çözmeye, kuş dilince konuşmaya başladım...
Kayıtlar
