Biraz ordan, biraz burdan, accık da şurdan

 Bir şeyler yazıyorsanız, okunmak hoşunuza gider, yorum almak, sözlerinizin karşıda bir etkisi olduğunu görmek, etkinize bir tepki almak, güzel şeylerdir bunlar. Nitekim bu konuda oldukça hoş anılarım vardır, sözümün dokunduğu yerlerden geri dönüşleri üzerine.

İşte geçenlerde bir arkadaş facebook’da paylaştığım bir yazıma şu yorumu yapmış “İpraam abi senin yazılarda bi başkalık var nedense. Böyle kekremsi bir tat, bir sehli mümteni (*) havası... yazmaya çalışıyorum yazamıyorum.:)”

Bu esprili yorum hoşuma gitti açıkçası çünkü ben 3 adamı üstad bildim hayatımda ve yazdıklarını örnek aldım. “Yunus Emre , Nasrettin Hoca ve Orhan Veli” Yunus’un sadelik ve güzelliği, Hocanın pratik zekası ve nüktedanlığı, Orhan Veli’nin akıcı, akılcı ve sade şiiri.

Hepsinin bende bir terkibi oluştu ise bu berbat eksik ve kusurlu karışımın adı da İbrahim ORTAÇ olmuş ve siz de beğenmişseniz ne mutlu bana.
Bunu bu yazı vesilesi ile vurgulamak istedim.

Şimdi de son bi kaç olaya gözatalım dilerseniz.

Biliyorsunuz politika yazmayı sevmem ama yazmadan da duramam. Sevmem çünkü hangi konuda fikir belirtsem diğer fikre angaje olduğumu sanırlar. Kimiler AK partici kimileri Gomonist diye sevmiyor. Orta yolu da ben bulamıyorum ama bir kez daha şeytanın avukatı olup, bir şeyler söyleyelim bakalım.

1- TOKİ başkanın sonunda özür dilemiş. Doğrusu da buydu. Her ne kadar Gsaray standında yaşanan olay tatsız ve çirkin görülse de şurası bir gerçek ki stadyumlar, arena gibidir ki zaten burasının adı Telekom ARENA’ydı.

Bizzat başbakan hasbel kader futbol oynadığı için Stadyumlarda seyircilerin neler diyebileceğini iyi bilir. Toki başkanının durduk yerde Gsaray’ın eski yönetimini yerden yere vurmaya kalkması cehaletin daniskasıdır.

Arenalar seçim meydanlarına benzemez. Kim ne söyler ve düşünürse düşünsün olay tirajik bir trafik kazasıdır. Tarafların artık olayı abartmaması gerekir.

2- Ergenekon davasının gönüllü avukatları kaldı mı hala bilmiyorum ama son balyoz planı belgelerinde öldürülmesi planlanan 16 tane aydının adı yer alıyormuş.

Uğur Mumcu’ların, Çetin EMEÇ’lerin katillerini arayıp, hesabını soran sivil insiyatif sahibi vatandaşlarımızın oturup kalkıp Ergenekon’un avukatlığı yapılır mı düşünmelerinin zamanı geldi de geçiyor sanırım. Türkiye’deki faili meçhul siyasi cinayetlerin faili olan birkaç örgüt kabak gibi sırıtıyor ortada, biz hala mı görmüyoruz.

Güneydoğu’da 13 gencin cesedinden sonra kimvurduya gitmiş 15 vatandaşın daha cesedine ulaşıldı. Ne için yapılmış olursa olsun evinizden çıkan evlatlarınızın kafalarına birer tane sıkılıp, bir çukura gömüldüklerini düşünmek hiç hoş değil.

Devlet görevini asıl şimdi yapıyor bence. Katilleri birbir açığa çıkarıyor. Suçlular hala tam olarak bulunamasa da güneydoğuda vatandaşın devlete güvenmesi konusunda ciddi adımlar atılıyor.

Terör örgütünü ve terörizmi tasvip etmemiz asla mümkün değil ama birileri de devletin adını kullanarak o bölgede çok zulümler işlemişler. Öyle gözüküyor. Yaraları kardeşlik ruhu ile sarmalı. Güneydoğulu kardeşler de artık provakasyonlara kolayca kanmamalı.

Bir de sahi, sizlerde ne var ne yok, neler yapıyorsunuz bakalım. Bir çok kişi blog yazmıyor bu aralar. Tweet, feed gidiyor. Başka nerelerde ne yapıyorsunuz. Kestane kebap, acele cevap.

Bu yazı pek komik ve neşeli olmadı ama, durum budur.
Paylaştım

T.İ.O

Hamiş:(*) sehli mümteni: 1.edebiyatta, çok basit görünen; fakat benzeri kolay kolay yazılamayan beytlere, kıtalara verilen ad. 
dahası: http://www.eksisozluk.com/show.asp?t=sehl-i%20m%C3%BCmteni